|
De
Ondergang
Al tijdens de tweede
helft van de Tachtigjarige Oorlog verliest het kasteel
haar functie als de
omwalling met hoektorens wordt afgebroken. Beroofd van die
versterkingen heeft het kasteel geen militaire waarde meer en verliest daardoor steeds meer haar glorie.
 De stenen
restanten
en ruïnes moeten veel indruk gemaakt
hebben en werden door de eeuwen heen door diverse kunstenaars
vastgelegd
middels etsen en tekeningen en zelfs een schilderij.
Tot begin
van de
negentiende eeuw staan er op het terrein nog de woontoren (achterpoort)
en de
boerderij. Deze woontoren
wordt in de
Franse tijd gesloopt. De boerderij genaamd ‘Het Kasteel’ blijft in
functie tot in
1910 aan de Waterstraat een nieuwe boerderij gebouwd wordt.
 In 1911 sloopt de
eigenaar van het terrein de laatste
gebouwen. De allerlaatste bovengrondse
resten verdwijnen in 1934 in het
kader van gesubsidieerde werkverschaffing.
Het terrein maakt nu deel
uit van een ecologische zone en is een archeologisch beschermd gebied.
De
inrichting gaf tot 2016 enigszins de contouren van de waterburcht weer.
Vanaf
2016 wordt er onderzoek gedaan met de bedoeling om het terrein in de
toekomst
het verhaal te laten vertellen van het Wouwse kasteel.
|
